Welkom in Sri Lanka

Ver beneden me worden de contouren van de zand woestijn steeds kleiner en ik moet veel denken aan de tijd dat dit de plek was waar ik 14 maanden werkte. Het lijkt alweer eeuwen geleden en zelfs een beetje onwerkelijk. Toch is het slechts 12 weekjes terug dat het Emirates toestel vertrok richting Amman in Jordanie en het einde inluidde van de tijd in de Emiraten. Dit keer maakt het toestel echter een wending richting het oosten, het verre oosten! Al snel wisselt de zandvlakte met het ruige rotsige bergebied van Oman, ook hier liggen goede herinneringen. Na Muscat volgt de eindeloze diep blauwe vlakte van de Indische oceaan. De koers wijst een rechte lijn naar Sri Lanka.
Het ging allemaal sneller dan verwacht, misschien twee weken geleden mocht ik even op bezoek bij personeelszaken. Het bericht was helder. Er komt iemand terug uit Sri Lanka en jij moet daar heen. Wanneer? Begin mei. Begin mei werd half april en het vertrek stond ineens binnen een paar dagen. Gelukkig is dat nog kunnen rekken tot 27 april, met name om de directe familie een kleine beetje tijd te gunnen om zich weer in te stellen op vertrek. Het blijft gewoon lastig.
De KLM vlucht van Adam naar Dubai verliep goed, nog nooit zon rustige vlucht gehad, de kalmte zelve, een freelance kapitein waarmee ik even een praatje maakte in de blauwe vogel wist me te vertellen dat hij ooit met zijn schip bijna overvallen was door een paar met kapmessen bewapende Srilankanen. Gelukkig voer zijn bootje een knoopje harder dan dat van de piraten en kon hij ze al snel uitzwaaien. En dat terwijl hij net blij was zonder kleerscheuren voorbij de Somalische kust te zijn gevaren. Ach piraatje hier en daar hoort er bij, maar die west afrikanen, daar moet je nu echt voor uitkijken. Interessant gesprek.
Om half 2 lokale tijd landen we op het vliegveld van Colombo, het lijkt wel een legerbasis, veel oude russische helicopters van de Srilankaanse luchtmacht, stukken geschut gericht op de startbaan en talloze bemande bunkertjes. Lopende door de sluis komt de warme klamme en muffe tropenlucht me tegemoed. De geur is hetzelfde als toen in Kameroen en ook hetzelfde als de tropische kas van Burgers zoo in Arnhem. Na het gebruikelijke vliegveld tijdsverdrijf staat een driver van het bedrijf me al op te wachten. Wat gaat alles gesmeerd, evenlater zit ik zwetend en wel lui onderuit gezakt in de auto richting werk. Werk? Ja richting werk. Omdat de overdrachtstijd met mn voorganger zo kort is, is het de bedoeling om deze middag al meteen een begin te gaan maken, puur met voorstellen en bekijken van het project. De eerste indruk van Sri lanka is in een woord: Groen! Het doet best een beetje denken aan Thailand maar toch wel een stukje terug in de ontwikkeling, verder lijkt het wat colonialistischer, met veel grote oude al dan niet vervallen landhuizen. Het is een vrije dag voor veel Srilankanen en op de weg langs de kust zwemt iedereen in zee, wordt er vis gebraden aan de weg en staan er tientallen tuktukjes te wachten op passagiers. Welkom in Sri lanka!
Het project ligt even verderop aan het strand. De golfbrekers zijn al voor een groot deel af hetgeen de omtrek van het haventje al duidelijk maakt. Echter, de top van de golfbrekers, de kademuren en aanleg stijgers en de gebouwen missen nog. Er is duidelijk nog flink wat werk aan de winkel hier maar het is toch al imposant. Het blijft mooi om na een verre reis ineens die kleuren oranje en groen op het ketenpark en het grote equipment te zien. Na een uitgebreid voorstellingsrondje bij onder andere wat bekenden van Kameroen gaan we de bouw op en varen met een bootje om de haven heen oa om de stand vast te leggen met fotos. De deining is niet misselijk en in het hete vochtige weer, de vreemde locatie, de snelheid waarmee het allemaal gegaan is krijg ik even een ‘waar de f*ck ben ik nu weer beland’ momentje...
Tegen half zes word ik naar mn hotel gebracht, het is een redelijk hotel met een zwembad direkt aan het strand nog geen 200 meter van het project. Na zonsondergang rond acht uur eet ik buiten op het terras het avondeten. Het is een groot buffet met keuze uit vele curries en er staat een kok wat te wokken. Het is heerlijk, er zijn zowel mensen die hier vakantie aan het vieren zijn al zijn het er niet veel. Na het diner tik ik het bovenstaande stukje en ben van plan meteen onder de wol te duiken want ben toch wel gaar. De komende dagen worden zwaar al staat het eerste uitje op zondag naar Galle alweer gepland. Groetjes, Daan